🌺🌺🌺 สวัสดีพี่ๆ และ เพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคนค่ะ วันนี้เรื่องราว ดอกไม้และชีวิตของเรา ดำเนินเรื่องราวมาในบทที่ 43 กันแล้วค่ะ ไวมากแต่ถึงจะเริ่มไม่ค่อยมีภาพดอกไม้ แต่เราก็จะพยายามหาจะหาภาพดอกไม้ให้ เพราะ นั้นคือเจตนารมณ์ที่เราตั้งมั่นในการเขียนโพสต์ของเรา
🌺🌺🌺 เช้าวันนี้อันวันแรกที่เราไม่มีกฎกติกา ในการตื่นของพวกเรา คือไม่ต้องตั้งนาฬิกาปลุกเป็นวันแรก เมื่อวานเรากับเพื่อนเรามาคิดดูแล้วว่า ทำไมวันหยุดเราต้องตั้งนาฬิกาปลุกตื่นให้เป็นเวลาด้วย เอาเป็นว่าขอวันอาทิตย์สักวันหนึ่ง พวกเราจะไม่ต้องตั้งนาฬิกาปลุก และตีนใครตื่นมันใครอยากตื่นก็ตื่นก็อยากนอนต่อก็นอนต่อ แบบนี้น่าจะดีกว่า แล้วทำไมพวกเราไม่ทำมาตั้งนานแล้ว พ่อตกลงกันเสร็จทุกคนต่างหัวเราะ 555
🌺🌺🌺 พ่อไม่มีนาฬิกาปลุก พี่ๆและเพื่อนๆลองทายดูซิว่าแล้วตื่นกี่โมงค่ะ เราขอบอกจอดอีกข้อนึงคือเมื่อวานนอนประมาณ ไม่ใช่เราสิพวกเรานอนกันประมาณตี 2 นอนดึกมานั่งปั่นรายงานกัน เพราะตั้งใจว่าอาทิตย์นี้จะออกไปข้างนอกสักหน่อย เรามาเฉลยตรงนี้ดีกว่า ได้เราจริงๆ พี่ๆ และ เพื่อนๆคงเดาไม่ถูก เนื่องจากเราไม่ได้เป็นคนขยันขนาดนั้น แต่ด้วยจำเป็นบังคับ ต้องตื่นมาให้ทันเขียน ดีบัฟ ในช่วงเช้าตามพี่ๆ ให้ทัน กลัวจะไม่ทันกับเค้า อิอิ อะไรจำเป็นต้องลุกขึ้นมาตั้งแต่ 6:30 น แต่เพื่อนบางคนคงตื่นเช้ากว่านั้นและเห็นว่า 6.30 น เป็นเวลาที่สาย แต่สำหรับเรามันเข้าแล้วนะ อิอิ
🌺🌺🌺 สรุปคือเราตื่นมาเก้อ แม้จะเขียนเรื่องสั้น ดีบัฟ ท่านพวกพี่ๆไปแล้ว แต่วันนี้กินแห้วอิ่มตั้งแต่เช้า ไม่ได้รับการโหวต อิอิ แต่ยังดีที่เขามาโหวตย้อนหลังให้ ก็เป็นว่ามันคือรางวัลในการตื่นเช้า สำหรับแล้วค่ะ ส่วนหลังจากนั้นเราก็ปั่นรายงานกับเพื่อนต่อ ในครึ่งวันเช้าก็เสร็จ เดี๋ยวเชื่อเถอะวันจันทร์นี้ หรือคาบที่อาจารย์ให้รายงานเยอะ ตรงปีเพื่อนๆในคณะของเรา บ่นให้อาจารย์ฟังแน่นอน แล้วบ่นทีอาจารย์ก็จะให้รายงานน้อยลง แต่หลังจากนั้นก็จะตีเนียนให้ทำมากขึ้นเหมือนเดิม แต่ช่างเถอะรู้ว่าอาจารย์หวังดี ปีสุดท้ายแล้วนี่หนาก็ต้องขยันกันหน่อย
🌺🌺🌺 หลังจากทำรายงานเสร็จ ก็ได้เวลาไปนั่งเปิดหูเปิดตากันแล้ว กลางวันวันนี้พวกเราอยากกินข้าวซอย จากทางเหนือที่หาทานได้ยาก ในภาคอีสานและเท่าที่เรา มีอยู่ร้านเดียวที่เปิดขาย โดยคนเหนือแท้ๆ แต่คนโลกแคบแบบเราและเพื่อน อาจจะไม่รู้ว่ามีร้านอื่น เปิดขายอีกก็ได้ อิอิ ตอนนี้เค้าปรับปรุงพัฒนาสูตรใหม่ โดยใช้เส้นสดของข้าวซอย เราไม่รู้ว่าเรียกถูกป่าวนะ แทนเส้นบะหมี่เหลือง ตอนแรกที่เปิดเมื่อหลายเดือนก่อน แต่พี่เค้าก็เก่งนะ อดทนสู้ชีวิตจนผ่านมาได้ โดยเฉพาะช่วงที่ไม่อนุญาตให้ลูกค้านั่งในร้านได้ แต่สามารถให้ซื้อกลับบ้านได้ แต่อดทนและสามารถฝ่าฟันมันไปได้ หลังจากทานเสร็จพวกเราก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์เล่นไปเรื่อยๆ ครั้งนี้ถือว่าเป็นการเอาประสบการณ์และกัน อยู่แต่ในห้องมันก็เบื่อ เราขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปรอบเมืองไปในตอกซอยที่เราไม่เคยไป เพื่อเอาประสบการณ์ รอบนี้มาเป็นคนขี่เพื่อรับคนซ้อน แต่เอารถไปทั้งหมด 2 คัน เราจะไม่ได้ถ่ายภาพ เอาจริงๆ คือ มั่วแต่ตื่นตาตื่นใจ เหมือนนกได้อิสระจากกรง โบยไปเรื่อย จนลืมเรื่องอื่น ลืมแม้กระทั่งว่าตัวเอง ต้องถ่ายภาพ อันนี้เรื่องจริงค่ะ อิอิ แล้วกลับมาที่หอพวกเราก็ไม่ได้ออกไปไหนอีกแล้ว สำหรับเนื้อหาของเราในวันนี้ก็คงมีประมาณนี้ บ๊ายบาย
❤️ขอบคุณค่ะ❤️