สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคนวันนี้บอกได้เลยว่ากลับถิ่นฐานเดิมเพราะว่าเรานั้นได้ไปเยี่ยมชมโรงเรียนเก่าสมัยที่เราเรียนอยู่โรงเรียนอนุบาลจนถึงป 5 นะคะที่สปปลาวจะมีชั้นประถมศึกษาป 5 ไม่ใช่ป 6 เหมือนอย่างที่ประเทศไทยแต่ที่ลาวจะมี ม. 7 มาเสริมแต่ที่ไทยจะมีถึงแค่มอหกแล้วจะมีปอ 6 มาแทนซึ่งวันนี้ไปนี่ต้องบอกเลยว่ากลับมาเยือนในรอบหลายสิบปีหรือพูดว่า 20 ปีก็ได้มั้งเพราะว่าเราเรียนที่นี่ตั้งแต่ตอนอายุ 4 ขวบซึ่งตอนนั้นโรงเรียนที่นี่ก็มีคนมาเข้าเยอะมากเลยนะแต่ว่าพักหลังๆหลังจากที่มีการพัฒนาเนาะระบบเส้นทางอะไรต่างๆมันก็สะดวกสบายทำให้นักเรียนหลายๆที่เขาก็ไปเรียนที่อื่นกันหมดแต่โรงเรียนที่นี่ก็เป็นโรงเรียนเก่าซึ่งมีมาเนิ่นนานตั้งแต่ก่อนที่ประเทศลาวไม่ได้ปลดปล่อยแต่ว่าตอนนี้ก็เหลือไว้เพียงแค่เป็นโรงเรียนชั้นประถมเท่านั้นซึ่งในช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่ปิดเทอมอยู่ไม่สามารถเรียนได้ช่วงนี้ยังเป็นช่วงที่ปิดเทอมของประเทศลาวนะคะไม่ใช่ปิดเทอมเพราะอะไรปิดเทอมเพราะยังไม่ถึงช่วงเรียนคือประเทศลาวก็จะเริ่มเปิดภาคเรียนก็ตั้งแต่เดือน 9 วันที่ 1 เดือน 9 แต่ด้วยยาพิษภัยของครูวิทย์เห็นตามกระทรวงศึกษาเขาแจ้งมาก็น่าจะเป็นกลางๆเดือน 9 โน่นค่ะที่ 3 ประจำมาปรึกษาภาคเรียนได้แต่ที่วันนี้เราไปนะคะก็ไม่ใช่ว่าไปอะไรคือที่หมู่บ้านของเราก่อนที่จะมีการเปิดภาคเรียนนะคะชาวบ้านทุกคนจะไปช่วยกันซ่อมแซมโรงเรียนอย่างเช่นก็อาจจะเป็นตัดหญ้าฟื้นฟูโรงเรียนอะไรที่มันเก่าไปแล้วแตกหักอะไรก็ซ่อมแซมให้แล้วก็เปิดให้นักเรียนเยอะเพราะว่าโรงเรียนที่นี่ส่วนมากจะเป็นเด็กกันเพราะฉะนั้นในงานพรุ่งนี้เขาจึงไม่สามารถที่จะทำได้เพราะว่าส่วนมากก็จะเป็นเด็กเล็กแบบโรงเรียนประถมแบบป 1 ป 2 ยังเป็นเด็กเล็กอยู่โรงเรียนแห่งนี้สมัยเราเรียนคุณก็เยอะอยู่นะราว 200 คนได้แต่ถ้าให้ณปัจจุบันนี้ก็ไม่ถึงร้อยคนเลยนักเรียนน่าจะอยู่ราวๆสัก 60 70 คนแก่โรงเรียนก็ยังไม่ได้ปิดเขาก็ยังคงเปิดแล้วก็ทำการสอนต่อไปเพราะว่าเราต้องคำนึงถึงว่าบางครอบครัวเขาก็ไม่มีเงินที่จะส่งลูกไปเรียนในเมืองเหมือนกับครอบครัวอื่นเขาอะไรอย่างนี้ก็เลยต้องส่งลูกเข้าเรียนโรงเรียนนี้ถึงแม้ว่าโรงเรียนบางแห่งจะมีสิ่งที่อำนวยความสะดวกมากกว่าที่นี่แต่ที่นี่เขาก็ยังเน้นหลักสูตรการเรียนการสอนถึงแม้จะไม่ได้เลย perfect แต่อย่างน้อยก็สามารถทำให้เด็กๆอ่านออกเขียนได้นี่ก็ถือว่าดีมากแล้วเพราะว่าประเทศลาวอยู่นี้ก็ยังอยู่ในช่วงของการเร่งฟื้นฟูและพัฒนาอ่านแล้วก็หวังว่าโรงเรียนแห่งนี้จะตื่นใหญ่ขยายตัวและมีการพัฒนาที่เมื่อก่อนนี้ซึ่งวันนี้ที่เราไปเราก็มีสิ่งที่ประทับใจมากก็คือต้นไม้ 3-4 ต้นที่เรียงกันอย่างนี้เลยเพราะสมัยที่เราเรียนนะคะเราจำได้ว่าสมัยที่เราเรียนมายังต้นเล็กๆเลยซึ่งต้นไม้พรุ่งนี้สมัยเรียนเราคิดว่าอายุมันก็น่าจะประมาณซัก 2-3 ปีประมาณนั้นแต่ว่าเดี๋ยวนี้ถ้ามาคิดใส่เดี๋ยวนี้เฉพาะ 4 ต้นนี้พ่อเราอายุ 20 กว่าปีได้แล้วก็ถือว่าเป็นต้นไม้ที่อายุมากขึ้นเรื่อยๆซึ่งเราได้เห็นแล้วมันก็ยังอยู่เราก็ดีใจมากเพราะทางโรงเรียนเขาก็ไม่ได้ตัดคนทิ้งโฆษณาเลยถ่ายภาพต้นไม้คำว่าลงในให้ฟ้าวเอาไว้เพื่อเก็บไว้เป็นภาพที่ประทับใจและภาพที่คิดย้อนหลังเพื่อว่าเราคิดถึงอะไรเราก็จะได้คิดเข้ามาดูสำหรับวันนี้นั้นก็ดึกมากๆเลยมาโพสต์เราก็ต้องขอลาไปแล้วจริงๆค่ะขอบคุณทุกคนที่ติดตามและกดโหวตนะคะสำหรับวันนี้ลาไปแล้วจริงๆค่ะสวัสดีค่ะราตรีสวัสดิ์ทุกๆคนได้บายบ๊ายบาย
Thank you for support up-vote and follow me @ chanmaly