สวัสดีคร้าาาาาาาา..... วันเน้..... เป็นวันที่เหมือนตารางชีวิตกลับมาเหมือนเดิม เพราะหลังจากที่พาเจ้านายทั้งสองไปหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่าไม่ต้องแคะหูให้เจ้านายทุกวัน 2-3 วันทำความสะอาดสักครั้ง ตอนนี้เจ้านายทั้งสองหายเป็นปกติแล้ว ทั้งเชื้อรา ไรในหู แต่ถ้ายังแคะหูทุกวัน เดี๋ยวหูจะอักเสบ เจ้านายจะพาลมีอาการเครียดด้วย สบายเลยสิทีนี้ ตอนเช้าตื่นมาก็แค่ให้อาหารเปียก ที่ต้องผสมยาบำรุงหลายตัว กลัวเจ้านายไม่แข็งแรง คือหลักๆ ขุนให้เจ้านายทั้งสองอ้วน จะได้น่าฟัด ทุกวันนี้อาหารที่ซื้อมาบำรุงแมว คือดีกว่าอาหารตรูเสียอีก 555
เมื่อไม่ต้องมานั่งแคะหูแมว เช็ดทำความสะอาด บัวก็เข้าสวนแต่เช้า เสร็จจากสวนก็ล้างรถ เพราะเมื่อวันก่อนบัวขับรถออกไปซื้อกับข้าว เพราะฝนมันตก ปกติจะแว๊นแมงกะไซด์ไปมันจะง่ายกว่า แต่รอแล้วรอเล่าฝนก็ไม่หยุด ก็เลยต้องขับรถยนต์ไป พอรถเลอะนิดๆ หน่อยๆ ก็จ้องจะล้างแล้วค่ะ เป็นคนรักความสะอาด 555
เมื่อเสร็จทุกสิ่งอย่าง ก็มานั่งโง่ๆ ที่หน้าคอมพิวเตอร์ เสพข่าวการเมือง แล้วก็ดูเฟส พอดีภาพเก่าๆ เมื่อ 5 ปีที่แล้วมันเด้งขึ้นมา ก็เลยทำให้นึกถึงสมัยที่ยังขายก๋วยเตี๋ยวเรือ ซึ่งบัวเคยขายก๋วยเตี๋ยวเรือครั้งแรกเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว ไปเรียนสูตรก๋วยเตี๋ยวเรืออยุธยากับพี่สะใภ้ของแฟนเก่า ขายที่ต่างจังหวัดเป็นหมู่บ้านเล็กๆ กำลังซื้อมันก็ไม่มี ตอนนั้นขายได้เพียงแค่ 2 เดือนเองมั้ง มันไปไม่ไหวจริงๆ ก็เลิกขาย พอย้ายมาอยู่ภูเก็ต ความเป็นแม่ค้ามันยังอยู่ในสายเลือด ก็คิดอยากจะขายก๋วยเตี๋ยวอีก เพราะอยู่ว่างๆ บัวก็เลยใช้บริเวณหน้าออฟฟิศของคุณสา เปิดเป็นร้านก๋วยเตี๋ยว
ส่วนนี่เป็นนางกวักของร้านค่ะ ตอนนั้นนางประมาณ 6 ขวบ นางจะชอบมายืนหน้าร้าน เวลาที่ลูกค้ามากินก๋วยเตี๋ยวเสร็จ และกำลังจะกลับ นางก็จะบอกลูกค้าว่ากลับมาทานอีกนะครับ 555 บัวไม่สอนนางพูดนะ นางพูดของนางเอง ตอนที่เปิดร้านใหม่ๆ ขายดีม๊วกกกกก.... อาจจะเป็นเพราะอยู่ใกล้ตลาดนัดเสาร์-อาทิตย์ด้วยมั้ง แต่ด้วยความโลภ ความที่พอไม่เป็น อยากจะขายดีไปกว่านี้อีก ก็เลยชวนคุณสาย้ายบ้าน ย้ายออฟฟิศไปอยู่ใกล้ๆ โรงเรียน และมีออฟฟิศมากมายแถวๆ นั้น กลับปรากฎว่าขายไม่ดีเหมือนที่เดิม เศร้าเลยค่ะ
ตอนนี้ว่างๆ ก็นึกอยากจะกลับมาขายก๋วยเตี๋ยวอีก แต่ด้วยสถานการณ์แบบนี้ อยู่เฉยๆ ไปก่อนดีกว่า เพราะเศรษฐกิจทุกอย่างที่ภูเก็ตนี้เงียบมาก ถ้าเปิดร้านอาจจะเจ็บตัว หรือเสียเงินทิ้งเปล่าๆ ได้