Ścieżka do wodospadu jest dobrze oznaczona i prowadzi lekko górzystym terenem porośniętym palmami i tropikalną roślinnością. Po drodze mijamy jedną parę, która wraca z pod wodospadu pieszo, pozostałe osoby, które spotykamy wracają konno. Po około 20min marszu nasz przewodnik mówi, że to koniec drogi i że ostatni odcinek musimy zejść w dół pieszo. Przywiązuje konia i prowadzi nas pod wodospad.
Ostatnie zejście pod wodospad El Limon
52 metrowa kaskada wygląda bardzo skromnie. Środkiem przelewa się jedna stróżka wody. Jest pięknie, ale to nie to co na zdjęciach. Cóż, końcówka pory suchej nie jest najlepszym terminem do oglądania wodospadów. Normalnie całą szerokością skały powinna spadać siatka przeplatających się potoków i potoczków. Nas wita jeden mały ciek spadający samym środkiem.
takim widokiem powitał nas wodospad
Na pocieszenie schładzam się w naturalnym oczku wodnym pod wodospadem i robię kilka zdjęć. Jest to ciekawy naturalny "basen" z czystą , lazurową wodą, który mimo nie najcieplejszej wody tutaj, w tropikach, daje sporo przyjemnośći. Sama okolica i roślinność porastająca skały wokół wodospadu wyglądają całkiem ciekawie. Przypominam sobie zdjęcia z folderów promujących to miejsce i zastanawiam się, jak na żywo wyglądałby ten wodospad w pełnej okazałości, po porze deszczowej, kiedy płynie tędy potężna struga wody.
Wracając proszę jeszcze mojego przewodnika, aby zboczyć nieco z głównej ścieżki i zatrzymać się przy przy Salto El Limon Pequeno - bliźniaczym wodospadzie, nazwanym małym wodospadem El Limon, z uwagi na jego dużo mniejsze rozmiary.
Salto El Limon Pequeno
Wracamy na drogę prowadzącą do Samany i próbujemy złapać jakieś guagua, które zawiozłoby nas z powrotem. Widząc to, podchodzi do nas zaciekawiony mały chłopczyk ze swoim pieskiem. Chwilę z nami rozmawia, po czym proponuje, że pomoże nam zatrzymać jakiś transport do Samany. Po chwili wsiadam na pakę pick-upa, który zawozi nas dobrze znaną nam drogą do dobrze znanego nam miasteczka.
C.d.n...
*Wszystkie zdjęcia własnego autorstwa