SARMATIA - Na Starej Mapie Obraz Utopijny

Przeglądanie starych płyt winylowych, które odziedziczyłem, skłania do rozszerzenia tematyki hive-199021 na muzykę związaną z SARMATIĄ.

image.png)
Od tytułu utworu w wykonaniu Jacka Kaczmarskiego (śpiew, gitara) i Zbyszka Łapińskiego (fortepian) jest powyższy tytuł postu. Warto dokładnie wsłuchać się w vocal.

Proponuję @sarmaticus rozszerzenie tematyki konkursu o stały temat - poszerzanie wiedzy (poprzez posty) o historyczne aspekty Sarmacji, np. omawianie ubiorów, sztuki tego okresu.

Pierwsza płyta wydana w 1994 r. pt. SARMATIA więcej

okładka SARMATIA.jpg

()
Na tej pierwszej płycie są w kolejności odtwarzania:

  1. „Do Muzy suplikacja przy ostrzeniu pióra” (02:33) tekst i nuty
  2. „Drzewo genealogiczne” (04:25) tekst i nuty
  3. „Na starej mapie krajobraz utopijny” (06:06) tekst i nuty
  4. „Dobre rady Pana Ojca” (03:09) tekst i nuty
  5. „Pana Rejowe gadanie” (03:13) tekst i nuty
  6. „Dzielnica żebraków” (01:57) tekst i nuty
  7. „Czary skuteczne na swary odwieczne” (02:55) tekst i nuty
  8. „Prosty człowiek” (02:12) tekst i nuty
  9. „Warchoł” (03:02) tekst i nuty
    10.„Z pasa słuckiego pożytek” (M. Karpińskiemu) (02:28) tekst i nuty
    11.„Rokosz” (04:11) tekst i nuty
    12.„Kniazia Jaremy nawrócenie” (03:54) tekst i nuty
    13.„Elekcja” (03:40) tekst i nuty
    14.„Pobojowisko” (05:34) tekst i nuty
    15.„O zachowaniu przy stole” (za J. Kitowiczem) (04:08) tekst i nuty
    16.„Nad spuścizną po przodkach deliberacje” (04:43) tekst i nuty
    17.„Według Gombrowicza narodu obrażanie” (03:47) tekst i nuty
    18.„Z XVI-wiecznym portretem trumiennym – rozmowa” (05:00) tekst i nuty
    Teksty i nuty umieszczone są na portalu poświęconym Jackowi Kaczmarskiemu.

Teksty przybliżają nieco mentalność i obyczaje ówczesnych sarmatów.
Niedopuszczalne jest tutaj przepisywanie całych utworów śpiewanych przez Jacka Kaczmarskiego.

  • Można, po zagłębieniu się w nie, dyskutować nad stosunkiem autora - widzianym poprzez te utwory - do wad i postaw ówczesnych szlachciców, których nie można uogólniać i odnosić do całego społeczeństwa szlacheckiego, oraz ukształtowanych w późniejszym okresie stereotypów na ten temat.

Ponieważ niektóre o charakterze poetyckim ocierają się tylko o okres sarmacki, zastanawiam się nad melanżem fragmentów, aby stworzyć taki, w którym SARMACJA byłby wątkiem wiodącym, ale jest to trudne ze względu na różny rytm, np.

"Z gęsi sarmackiej moje pióro,
Które łacińską żądzą ostrzę.
Ocieka tłuszczem, pachnie skórą
I pryska, kiedy się rozzłoszczę.

Inkaust z krwi i okowity,
Z patoki złości, z pieszczot kropel
Tylko przy tobie z piórem zżyty
Nie ścina się w jałowy sopel."

"Człowiek się staje bardziej ludzki
Gdy się przepasze pasem słuckim.
Ów słuszną słynie w świecie sławą,
Że lewą stronę ma – i prawą.

Te same wzory i ozdoby
Dwoisty dobór barw rozdziela:
Tą stroną na wierzch – znak żałoby,
Odwrotną zasię – znak wesela.

Kwiecista jest wymowa stroju,
Milczącym mówcą – szlachcic strojny:
Lśni złotem brzuch na czas pokoju,
A karmazynem – na czas wojny.

Pas przypisuje jak proporzec,
Czyni hetmanem, lub hołyszem:
Zechcesz – poszarzy cię w pokorze,
Wzrośniesz – roziskrzy w słusznej pysze."

Brakuje mi pradziadów w głównym nurcie zdarzeń
Bym mógł ich dać za przykład pro publico bono.
Czy byli pod Grunwaldem – milczą kronikarze,
Jeżeli wzięli Moskwę – to ich tam zjedzono.

Za to jacyś przodkowie (widzę po swych ustach,
Których krój Epikura psuje wstyd nieszczery)
Musieli czuć się dobrze przy Saskich Augustach
I z Ciołkiem zwiedzać chętnie ogrody Wenery.

A ponoć moim krewnym był żołnierz-poeta
Co za Kościuszki szyj chciał biskupów, magnatów;
Ach czyżbym po nim przejął jakobiński nietakt
I czci brak dla błękitnej krwi i purpuratów?

Nie słychać o mym rodzie w Noc Listopadową
I nie zasilał chyba styczniowych patroli,
Z Syberii żaden z moich z posiwiałą głową
Nie wracał, by napisać księgę swych niedoli."

"Z czasem z pola bitwy pozostanie nazwa.
Sami dzieci nauczymy o niej pieśni,
Bo nad nami będzie przecież lśnić, jak gwiazda,
Której ziemski blask z pogromuśmy wynieśli."
.
.
"Dróg, by tam trafić – nic nie ułatwia
W przestrzeniach burz i w czasów kipieli,
Ale istnieje przecież Sarmatia,
Istnieje gdzieś Terra Felix."

Telewizja Edukacyjna TVP wyemitowała program SARMATIA w dwóch częściach.
Obydwie części były tak skonstruowane, że każda z nich zawierała zarówno utwory otwierające program, jak i puentujące go, dzięki czemu każda z części stanowiła pewną całość.

a może @sarmaticus ogłosi konkurs na wykonanie?

Zgłaszam wpis do konkursu w hive-199021 #3 - Wiedza o Sarmacji

H2
H3
H4
3 columns
2 columns
1 column
14 Comments
Ecency